Laparoskopik Transabdominal Servikal Serklaj
Rahim ağzı yetmezliğine bağlı gebelik kayıpları önemli bir sağlık sorunudur. Bu durumu daha önceki gebeliklerinde yaşamış olan anne adaylarında, gebelik oluştuğu zaman, 3. aydan sonra vajinal yaklaşımla rahim ağzına dikiş konulmakta yani serklaj yapılmaktadır. Fakat bazı anne adayları bu yapılan girişime rağmen, yine de rahim ağzı yetmezliği yaşayıp bebeklerini düşürmektedirler. İşte böyle daha önce vajinal yoldan konulan serklajı başarısız olan servikal yetmezlikli hastalarda ya da rahim ağzının cerrahi olarak alınmasına bağlı rahim ağzının aşırı kısalır. Vajinal serklajın konulmasının teknik olarak imkansız olduğu hastalarda transabdominal serklaj (batın ön duvarından yapılan yaklaşım ile serklaj) önerilir.
Transabdominal serklajın avantajları nelerdir?
Transabdominal serklajın, transvajinal serklaja göre birçok potansiyel avantajı vardır. Rahmin internal os yani daha üst ve daha etkili olan bir seviyesine dikişi koymak bu yolla sağlanabilmektedir. Transabdominal serklajda dikiş, serviko-isthmik bölgeye konur. Bu teknik ile yerleştirilen dikişin hareket ederek kayma riski azalır; vajinal serklajda olan ve vajinal enfeksiyon riskini artıran vajendeki yabancı cisim görevi üstlenen dikiş materyali de ayrıca bu tür serklajda olmamaktadır. Dikiş, gebelikler arasında sonraki sezaryene kadar yerinde bırakılabilir.
Transabdominal serklaj yerleştirilmesi ve çıkarılması ;
Transabdominal serklaj yerleştirilmesi ve çıkarılması hekim tecrübesi ya da hasta tercihine bağlı olarak açık (laparotomi) veya kapalı (laparoskopi) ile yapılabilir. Biz kliniğimizde hastanın iyileşmesinin daha hızlı olması ve hastanede kalış süresinin az olması(1 gün) nedeniyle açık yöntem yerine (laparotomik), kapalı yöntem ile laparoskopik transabdominal servikal serklaj yapmaktayız.
Transabdominal serklaj konsepsiyondan (gebelikten) önce veya erken gebelik haftalarında konulabilir. Ancak gebelik öncesi serklajın yerleştirilmesi daha tercih edilir. Bu sayede gebelikte oluşabilecek kanama ve yaralanmalar önlenmiş olur. Aynı zamanda gebelik öncesi dikiş konulması, dokuların daha kolay görülerek uygun seviyede dikişin konulmasına da imkan verir. Serklajda kullanılan mersilen sütür uterosacral ligament düzeyinin üstünden cervicouterine isthmus etrafından geçirilerek, arada kalan doku hafifçe sıkıştırılarak bağlanır. Doğum şekli olarak bu hastalara sezaryen ile doğum önerilmektedir ve sezaryen sırasında dikişin üzerinden rahim açılarak doğum gerçekleştirilir. Dikiş sezaryen sırasında alınabilir veya gelecekteki tekrar gebelik planı olan bayanlarda yerinde bırakılabilir .
Laparoskopik olarak transabdominal serklajın yapılması hasta için çok daha uygun bir yaklaşımdır çünkü karın ön duvarında kesi olmaz, hasta aynı gün taburcu olabilir. Batın içi yapışıklıklara daha az rastlanılarak ileride gebe kalma şansı daha yüksek oranda yakalanmış olur.